Sordum Sarı Çiçeğe

Sordum Sarı Çiçeğe

Bu Kitap Neden Önemli?

Bu kitap klasik tasavvuf edebiyatının kullandığı bazı mazmunları ve bilhassa çiçek metaforlarını tasavvuf terminolojisi açısından değerlendirmektedir. Halvetî tarikatının önemli şeyhlerinden kabul edilen Şemseddin Sivâsî'nin Gülşen-âbâd adlı mesnevisinde yer verdiği çiçekler Hak yolunda yürüyen dervişler için anlam yüklüdür. Bu eserde Hak talibine gönderilen çağlar üstü mesaj incelenmek suretiyle, tasavvuf yolunun bir çiçek kadar narin ve nahif özelliklere sahip olduğu ortaya konulmakta. 

Föy Metni

Şemseddîn-i Sivâsî, Gülşen-âbâd adlı mesnevisinde çiçekler üzerinden sembolik bir dil kullanarak tasavvufi yaşantıyı manzum bir şekilde kaleme almıştır. Bu kitap Şemseddin Sivâsî'nin bu manzum eserini tasavvuf ıstılahı, terninolojisi ve edebiyatı üzerinden yorumlamakta ve şerh etmektedir. Hz. Şeyhin derin muhayyilesinde ortaya çıkan çiçek meclisi, madde ve mânânın beraber cân bulduğu bir irfân mektebidir. Güzel Çiçekler Bahçesi olarak da anılan bu bahçe hakikatte tarîkatler bahçesidir. Halvetiyye tarîkatinin Şemsiyye kolunun kurucusu olan Şemseddîn-i Sivâsî, özelde herhangi bir tarîkate atıfta bulunmadan aktardığı bu rengarenk çiçek bahçesinde, farklı meşreplerde ve makamlarda olan gül, çiğdem, sümbül, zerrin-kadeh, menekşe, lâle, süsen, zambak, nilüfer, nergis olmak üzere adı geçen on çiçek ve diğer tabiat unsurları üzerinden sûfîlerin manevî yolculuk hâlleri işlenmiştir. Bu bahçe tasavvuf öğretilerinin yeşerdiği bir sohbet meclisi, çiçek kılığına bürünmüş sûfîler ise gül şeyhin davetlileri, dostları ve hizmetkârlarıdır. Şems tarafından oluşturulan bahçe tasavvuru ile tasavvuf yoluna talip olanların, bir irfân mektebine girerek nefsini bir rehber/mürşid-i kâmil eşliğinde terbiye etmesinin gerekli olduğu anlatılır.